Sosna pospolita

Pinus sylvestris

Występuje powszechnie na terenach górskich Europy Północnej i Środkowej oraz Syberii Wschodniej. Odmiana o grubych, sztywnych, ściśle do siebie przylegających pędach wzniesionych pionowo w górę, tworzących wąski, kolumnowy pokrój. Sztywne, średniodługie, delikatnie poskręcane igły przyjmują szarozielony lub stalowoniebieski kolor. Sosna pospolita może osiągać wysokość do 45 metrów. Toleruje różne gleby - piaszczyste, gliniaste, także podłoże zawierające łupki i granit, występuje także na torfowiskach. Jest odporna na mrozy i dobrze znosi susze. W lasach mieszanych zajmuje bardziej nasłonecznione i suchsze zbocza. W Polsce ma duże znaczenie gospodarcze gdyż jest jednym z najpospolitszych drzew i dostarcza cennego drewna. Sosna od najdawniejszych czasów była stosowana w medycynie ludowej. Odwary z pączków, igieł lub zielonych szyszek stosowano do leczenia szkorbutu, puchliny wodnej, reumatyzmu, bólów zębów, artretyzmu, gruźlicy, chorób skóry, ukąszeń żmii itp. Bursztyn, czyli skamieniała żywica sosny był od wieków amuletem, lekiem i rekwizytem niezbędnym przy zamawianiu chorób.
Zastosowanie : Rekultywacje biologiczne, zalesienia pionierskie na gruntach słabej przydatności rolniczej, parki, duże ogrody, nasadzenia wysokie