Jodła hiszpańska 'Tazaotana'

Abies pinsapo 'Tazaotana'

Jodła ta jest słabo znana, duże wątpliwości towarzyszą także jej pozycji w klasyfikacji gatunków. W zależności od grupy badaczy jest uważana za odmianę botaniczną jodły hiszpańskiej, za jej podgatunek, lub nawet za osobny gatunek. Widząc jednak jej piękną, pełną wigoru sylwetkę, ustrojoną dużymi szyszkami, rozważania filogenetyczne możemy zepchnąć na dalszy plan. Jodła ta wytwarza pionową sylwetkę o pędach wyrastających w wyraźnych okółkach, tworząc niezwykle regularną, stożkowatą koronę. Ciekawy jest kolor pędów, jest to odcień pomiędzy sinoniebieskim, a ciemnozielonym kolorem. Dodatkowym atutem tej jodły jest stosunkowo rzadkie występowanie w naszych ogrodach, dzięki czemu sadząc tę roślinę mamy pewność, że jest to coś wyjątkowego i unikatowego nie tylko ze względu na wygląd.

Rośnie dobrze na większości gleb, jedynie w skrajnych warunkach należy roślinie pomagać poprzez odpowiednie nawożenie. Młode rośliny mogą cierpieć od mrozów, należy je więc osłaniać, szczególnie w chłodniejszych regionach Polski, ale drzewka przekraczające 1, 5 metra wysokości najczęściej już nie marzną. Z całą pewnością drzewo to zasługuje na miejsca wyeksponowane, widoczne, najlepiej wygląda sadzona pojedynczo. Dobrze komponuje się w luźnych zestawieniach z roślinami o podobnym charakterze wzrostu, które wzajemnie będą stanowić dla siebie tło, a odporniejsze gatunki oraz odmiany mogą dodatkowo posłużyć jako osłona od wiatru. Najpiękniej prezentuje się sadzona w stylu klasycznym, bez odmian o krzykliwych kolorach igieł czy liści, na przykład z daglezją zieloną, świerkiem pospolitym czy jodłą balsamiczną.