Świerk syberyjski 'Glauca'

Picea obovata 'Glauca'

Odmiana mało jeszcze znana, jednakże jej cechy każą przypuszczać, że w niedługim okresie będzie powszechnie sadzoną rośliną. Świerk syberyjski jako czysty gatunek występuje w Północnej Azji, jest głównym składnikiem lasów syberyjskich i odgrywa duże znaczenie gospodarcze. Rośnie bardzo szybko, jest jednym z najszybciej rosnących gatunków świerka, jego odmiana sina jednak (czyli opisywana ‘Glauca’) charakteryzuje się nieco wolniejszym wzrostem. Odróżnić jest ją bardzo łatwo, po niebieskim wręcz odcieniu igieł, dzięki czemu prezentuje się naprawdę ciekawie i zjawiskowo.

Maksymalne rozmiary tego drzewa w naszych warunkach mogą wynosić ponad 10 metrów, jest więc to roślina podobna do odmian sinych świerka kłującego, który jest często sadzony w ogrodach. W odróżnieniu od P. pungens jednak świerk syberyjski posiada krótsze igły, bardziej przylegające do pędów, a przyrosty roczne są dłuższe przez co roślina już od młodości posiada wygląd o wiele delikatniejszy i bardziej zwiewny. Mrozoodporność zimowa, czyli tycząca się głębokiego spoczynku rośliny w trakcie zimy jest bardzo wysoka i znacznie przekracza możliwości naszego klimatu, problematyczne mogą być sadzonki młodsze i sadzone w miejscach zbyt ciepłych, które wraz z nastaniem wiosny od razu wypuszczają nowe przyrosty – te mogą cierpieć od późnych przymrozków, charakterystycznych dla polskiego klimatu.

W ogrodzie świerk ten potrzebuje więcej miejsca, u podstawy drzewo o wysokości 5 metrów będzie miało około 1, 5 – 2 metrów średnicy, jeśli ma rozrosnąć się ładnie i zdobić dane miejsce, powinno od początku mieć trochę wolnej przestrzeni. Obecnie jest to głównie odmiana ceniona przez kolekcjonerów, ale wkrótce z pewnością zagości w większej ilości ogrodów w całej Polsce.