Sosna pospolita, zwyczajna (Pinus sylvestris)

Sosna pospolita lub zwyczajna to gatunek drzewa iglastego, wieczniezielonego należący do rośliny sosnowatych. Jest to zwykle duże drzewo, które dorasta 25 - 40 m. Jest rośliną pionierską zasiedlająca tereny piaszczyste i mało urodzajne, podstawowy gatunek lasotwórczy.

Sosna pospolita występuje powszechnie na terenach górskich Europy Północnej i Środkowej oraz Syberii Wschodniej.

Gatunek o grubych, sztywnych, ściśle do siebie przylegających pędach wzniesionych pionowo w górę, tworzących wąski, kolumnowy pokrój. Sztywne, średniodługie, delikatnie poskręcane igły przyjmują szarozielony lub stalowoniebieski kolor. Sosna pospolita może osiągać wysokość do 45 metrów.

Wymagania

Toleruje różne gleby - piaszczyste, gliniaste, także podłoże zawierające łupki i granit, występuje także na torfowiskach. Jest odporna na mrozy i dobrze znosi susze. W lasach mieszanych zajmuje bardziej nasłonecznione i suchsze zbocza.

Zastosowanie

W Polsce ma duże znaczenie gospodarcze gdyż jest jednym z najpospolitszych drzew i dostarcza cennego drewna. Rekultywacje biologiczne, zalesienia pionierskie na gruntach słabej przydatności rolniczej, parki, duże ogrody, nasadzenia wysokie 

Walory lecznicze

Sosna od najdawniejszych czasów była stosowana w medycynie ludowej.Odwary z pączków, igieł lub zielonych szyszek stosowano do leczenia szkorbutu, puchliny wodnej, reumatyzmu, bólów zębów, artretyzmu, gruźlicy, chorób skóry, ukąszeń żmii itp. Bursztyn, czyli skamieniała żywica sosny był od wieków amuletem, lekiem i rekwizytem niezbędnym przy zamawianiu chorób.

Pinus sylvestris posiadamy bardzo dużo ciekawych odmian najbardziej rozpowszechnionej w kraju sosny.