Sosna bośniacka (Pinus leucodermis)

Wolno rosnące, niezbyt duże drzewo o stożkowatej, gęstej, zwartej i regularnej koronie. Igły zebrane po dwie w krótkopędzie, ciemnozielone, sztywne, kłujące. Dużą ozdobą sosny bośniackiej są jej szyszki, które początkowo mają kolor niebieskopurpurowy, w miarę dojrzewania brązowieją. Sosna bośniacka przez wielu amatorów iglaków jest uważana za najładniejszą, najatrakcyjniejszą sosnę.

Naturalnie rośnie w wysokich górach Bałkanów i południowych Włoch, na podłożu wapiennym, zatem inaczej niż inne sosny preferuje zasadowy odczyn gleby. Doskonale przystosowane do trudnych warunków, dobrze znosi nawet duże mrozy, nie jest także wrażliwa na działanie mroźnych, wysuszających wiatrów. 

Liczne odmiany sosny bośniackiej wyróżniają się intensywnie zielonym, świeżym kolorem igieł i mocno zagęszczonym pokrojem. Można wśród nich znaleźć formy kolumnowe, kuliste i nieregularne, a także odmiany barwne, o żółto zabarwionych igłach.