Cedr himalajski to roślina długowieczna, znana jako źródło cenionego drewna i ozdoba parków, arboretów oraz ogrodów prywatnych. Naturalnie cedry obejmują teren Himalajów i rejon Morza Śródziemnego. Wbrew pozorom, uprawa, pielęgnacja, a także wymagania różnych odmian cedrów nie stanowi w naszym klimacie zbyt dużego problemu.
Wygląd rośliny
to drzewa iglaste pochodzące z Himalajów. Interesujące gatunek, jakim jest Cedr himalajski (Cedrus deodara) osiąga naturalnie nawet 40 metrów wysokości, a obwód pnia wynosi do 3 metrów średnicy. Pokrój stożkowy, nieco opadający, a pędy jednoroczne są mocno owłosione, o miękkich, przyjemnych w dotyku igłach. Pędy cedrów są długie, a ich kolory w zależności od odmiany wahają się od jasnej zieleni, po barwy w odcieniach niebieskiego.
Popularne odmiany Cedru himalajskiego
- – holenderska odmiana, charakteryzująca się niebieską barwą igieł, o wiele krótszych, niż w zwykłym cedrze himalajskim. Pokrojem przypomina nieco choinę kanadyjską. Jest bardzo ładnie rozgałęziony od samej ziemi. Rośnie wolno, dorastając maksymalnie w Polsce do 2-3 metrów wysokości oraz nieco więcej szerokości.
- – Jak sama nazwa wskazuje, wybarwia się na przepiękny, złocisto-żółty kolor. Odmiana dosyć mrozoodporna, o długich igłach. Częściowo za młodu się płoży, wytwarzając w pewnym momencie widoczny przewodnik o pokroju stożkowym, co może stanowić bardzo ciekawy atut dekoracyjny. Oczywiście po wielu latach.
- – charakteryzuje się zmiennym pokrojem, który zależy od sposobu prowadzenia drzewka, a także limonkowozielonymi igłami. Można z niego uformować stożkowe, regularne drzewko o wykształconym przewodniku albo uzyskać rozłożysty, nieregularny krzew. Tempo wzrostu powolne, a docelowa wysokość po 10 latach, to ok. 2 metry. Bardzo dobrze prezentuje się na tle ciemnej, ogrodowej zieleni.
- – Bardzo wolno rosnący, osiągający ok. 5 metrów wysokości po 15 latach. Igły posiada nieco grubsze, niż u pozostałych odmian cedru. Ciekawostką jest fakt, że pochodzi od osobników pochodzących z Afgańskich gór, co sprawia, że jego odporność na mrozy jest bardzo duża (Do -30 stopni Celcjusza).
- – Odmiana o pokroju płaczącym. Atrakcyjne pędy zwisają, a igły są miękkie i wyrastają spiralnie z gałęzi drzewka. Z pewnością ten wyjątkowy pokrój sprawi, że będzie odpowiedni do ogrodów dużych i o wiele mniejszych.
Pochodzenie
Cedr himalajski to gatunek o azjatyckim pochodzeniu. Głównie porasta zbocza Himalajów. Jego zasięg obejmuje także rejon Morza Śródziemnego. Od starożytności drewno cedrowe służyło do produkowania kadłubów statków i mebli. Rozpowszechniony jako drzewo ozdobne prawie na całym globie.
Występowanie Cedru himalajskiego
Jako drzewa ozdobne, cedry himalajskie występują praktycznie na całej kuli ziemskiej, z wyjątkiem terenów arktycznych.
Wymagania i warunki uprawy Cedru himalajskiego
Jaka ziemia jest najlepsza dla uprawy Cedru himalajskiego?
Cedry lubią glebę żyzną i przepuszczalną. Spokojnie będzie rosnąć na przeciętnej ziemi ogrodowej, ponieważ jest rośliną, która nie wymaga specyficznej, odpowiednio dobranej gleby pod względem pH.
Jakie warunki uprawy są najlepsze dla Cedru himalajskiego?
Cedry preferują słoneczne miejsca, nienarażone na silne, mroźne wiatry. Pamiętajmy, że są średnio mrozoodporne, ale mimo tego, rosną w naszym klimacie poprawnie.
Sadzenie Cedru himalajskiego
Kiedy sadzić Cedr himalajski?
Cedry najlepiej sadzić jesienią lub wczesną wiosną, gdy nie zagrażają już przymrozki.
Gdzie posadzić Cedr himalajski?
Cedry można sadzić w każdej części ogrodu. Najlepiej wybierać miejsca osłonięte, ale słoneczne, z lekką i żyzną glebą.
Jak gęsto sadzić Cedr himalajski?
Rozstaw sadzenia cedru zależy od wybranych odmian. Należy wziąć pod uwagę rozpiętość docelową rośliny.
Tempo wzrostu Cedru himalajskiego
Tempo wzrostu cedru jest raczej normalne. Po wielu latach może dorastać nawet do kilkudziesięciu metrów. Oczywiście poszczególne odmiany rosną znacznie wolniej.
Kwitnienie Cedru himalajskiego
Cedry są jednopienne, a to oznacza, że na drzewkach powstają kwiatostany (szyszki) z męskimi i żeńskimi. Męskie są o wiele większe i są wzniesione, walcowate, natomiast żeńskie ok 2 cm.
Kiedy kwitnie Cedr himalajski?
Cedr himalajski (Cedrus deodara) kwitnie zazwyczaj w okresie od lutego do kwietnia, w zależności od klimatu i warunków wzrostu. Kwiaty cedru himalajskiego są męskie i żeńskie, a są one wiatropylne, co oznacza, że pyłek jest rozprzestrzeniany przez wiatr. Kwiaty żeńskie rozwijają się jako niewielkie stożki, podczas gdy kwiaty męskie pojawiają się jako kłosokształtne struktury. Kwitnienie tego gatunku cedru jest zazwyczaj wcześniejsze niż jego siostrzanych gatunków, takich jak cedr libański (Cedrus libani). Jednak dokładny czas kwitnienia może się różnić w zależności od warunków klimatycznych i geograficznych.
Jak długo kwitnie Cedr himalajski?
Cedr kwitnie przez stosunkowo krótki okres, zwykle trwający od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od klimatu i warunków wzrostu. Kwitnienie zazwyczaj rozpoczyna się wczesną wiosną, od lutego do kwietnia, ale dokładny czas kwitnienia może się różnić w zależności od lokalizacji i warunków klimatycznych.
Jak pachnie Cedr himalajski?
Cedr himalajski ma charakterystyczny i przyjemny zapach, który jest często opisywany jako świeży, drewniany, korzenny i lekko cytrusowy. Ten zapach pochodzi z olejków eterycznych zawartych w drewnie, igłach i innych częściach rośliny. Cedr himalajski jest ceniony nie tylko ze względu na swoje piękne drewno i walory dekoracyjne, ale także ze względu na aromatyczne właściwości. Zapach cedru himalajskiego jest często wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym, a także w produkcji kadzideł i olejków eterycznych do aromaterapii. Jest to zapach kojarzony z naturą i lasem, co czyni go bardzo popularnym w świecie aromaterapii i kosmetyków.
Igły Cedru himalajskiego
Igły cedru himalajskiego są charakterystyczne i stanowią jedną z kluczowych cech tego drzewa. Kilka informacji na temat igieł cedru himalajskiego:
- Długość igieł: Igły cedru himalajskiego są długie, miękkie i pięknie wygięte. Mogą osiągać od 2,5 do 5 centymetrów długości.
- Kolor: Igły cedru himalajskiego są zazwyczaj jasnozielone do niebiesko-zielonego koloru. Kolor igieł może nieco zmieniać się w zależności od warunków wzrostu i wieku drzewa.
- Grubość i kształt: Igły cedru himalajskiego są cienkie i mają kształt igieł, co odróżnia je od innych gatunków drzew iglastych, takich jak świerk czy sosna, które mają krótsze i bardziej sztywne igły.
Owoce Cedru himalajskiego
Owoce cedru przybierają formę szyszek. Są duże i stożkowate. Zazwyczaj mierzą od 7 do 13 centymetrów i zawierają nasiona.
Pielęgnacja Cedru himalajskiego
Kiedy przycinać cedr?
Najlepszym czasem na przycinanie cedru himalajskiego jest wczesna wiosna lub późna zima, gdy drzewo jest w okresie spoczynku i nie aktywnie rośnie. Przycinanie jesienią lub latem może prowadzić do uszkodzeń i zwiększonej podatności na choroby.
Jak ciąć cedr himalajski?
Przycinaj tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Usunięcie uszkodzonych lub martwych gałęzi to dbry powód. Regularnie sprawdzaj drzewo i usuwaj chore gałęzie. W celu nadania odpowiedniego kształtu przycinaj roślinę z rozwagą, tak aby jej nie uszkodzić. Do cięcia należy używać ostrych narzędzi, uprzednio zdezynfekowanych. Unikaj przycinania zbyt nisko, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia pnia i zwiększać ryzyko chorób.
Podlewanie cedru
Zapotrzebowanie na wodę zależy od ilości opadów. Oczywiście, w okresie letnim nie można dopuścić do zbyt dużego przesuszenia. Cedry preferują umiarkowane podlewanie, gdyż ich korzenie nie lubię obfitego przemoknięcia. Zimą można ograniczyć podlewanie, ponieważ drzewo jest w stanie spoczynku, natomiast w okresie długotrwałej suszy ważne jest monitorowanie wilgotności gleby i ewentualne zasilenie jej wodą, tak by dotarła do warstwy korzeniowej. Najważniejsze, aby podlewanie dostosować do warunków klimatycznych i lokalnych, w jakich cedr jest posadzony.
Nawożenie cedru
Monitoruj stan drzewa, aby upewnić się czy potrzebuje ono odpowiedniego nawozu. Zwykle cedr wymaga nawożenia na wiosnę, gdy rozpoczyna aktywny wzrost. Odpowiednie preparaty dla tego typu roślin iglastych znajdziesz w specjalistycznych sklepach ogrodnoczych.
Przesadzanie cedru
Cedr najlepiej przesadzać wczesną wiosną lub jesienią. Unikaj przesadzania w okresie wzrostu, czyli latem. Po przesadzeniu, tak jak po sadzeniu – roślinę trzeba obficie podlać.
System korzeniowy cedru
Korzenie cedru są charakterystyczne dla systemów korzeniowych drzew iglastych. W ich skład wchodzą korzenie palowe i korzenie boczne. Oznacza to, że roślina wytwarza jeden główny korzeń schodzący w dół oraz korzenie boczne, które się rozgałęziają płycej w glebie. System korzeniowy cedru jest rozległy i może się mocno rozciągać, aby szukać składników pokarmowych i wody.
Jakie odmiany cedru himalajskiego do ogrodu?
Wybór odpowiedniej odmiany cedru do ogrodu zależy od naszych preferencji, powinniśmy wybierać odmiany, które podobają się nam wizualnie, ale także te, które w ogrodzie będą miały odpowiednie warunki do poprawnego i zdrowego wzrostu.
Najczęstsze pytania dotyczące uprawy Cedru himalajskiego
Czy cedr rośnie w Polsce?
Cedr nie jest rodzimym gatunkiem rosnącym w Polsce. Drzewo typowe dla obszarów o klimacie subtropikalnym i górskim (wspomniane wcześniej Himalaje, Afganistan, Bhutan, czy Pakistan). Mimo tego, ozdobne odmiany cedru mogą być uprawiane w Polsce i rosną poprawnie, po odpowiednim zabezpieczeniu na zimę. Należy młode sadzonki sadzić w miejscach nie narażonych na silne wiatry i osłaniać za młodu.
Dlaczego cedr usycha?
Najczęściej cedr usycha z powodu nadmiernej suszy. Może też się zdarzyć, że gleba jest zbyt mokra albo ma zbyt duże zasolenie. Kolejnym problemem mogą być choroby i szkodniki lub nieprawidłowe zastosowanie nawozów. Drzewko tak jak inne rośliny powinno się regularnie monitorować, aby w razie czego reakcja na usychanie mogła być odpowiednia i skuteczna.
Dlaczego cedr traci igły?
Przede wszystkim ze względu na sezonowe gubienie igieł, które jest naturalnym procesem, w wyniku którego roślina gubi starsze igły. Zjawisko to jest podobne do gubienia liści przez drzewa liściaste. Kolejnym powodem może być susza, ataki szkodników lub starzenie się drzewa.
