Parocja perska - Parrotia persica
Pochodzący z zachodniej Azji gatunek spokrewniony z oczarem, ozdobny przede wszystkim z liści, które najbardziej atrakcyjne są jesienią, kiedy przebarwiają się na niesamowite kolory.
Jak wygląda parocja?
W naturze parocja jest wolno rosnącym drzewem, które po wielu latach może osiągnąć kilkanaście metrów wysokości. W Polsce jej rozmiary raczej nie przekroczą kilku metrów. Najczęściej rośnie w formie krzewu lub nisko rozgałęziającego się drzewa. Jej liście są odwrotnie jajowate, dość duże, skórzaste i błyszczące, ciemnozielone. Jesienią parocja spektakularnie przebarwia się w odcienie żółci, pomarańczu, czerwieni, a nawet fioletu, tworząc niesamowite, barwne widowisko.
Podobnie jak oczar, parocja kwitnie zimą lub na przedwiościu, ale jej kwiaty są pozbawione płatków i nie mają wartości dekoracyjnej.
Jakie wymagania ma parocja?
Parocja najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, żyznych i próchnicznych. W odróżnieniu od oczaru, toleruje, a nawet preferuje gleby wapienne, o odczynie zasadowym. Starsze rośliny są wystarczająco mrozoodporne, ale młode mogą być uszkadzane w czasie zimy, dlatego należy wybrać im stanowisko zaciszne, a jeśli to niemożliwe - zabezpieczyć w czasie kilku pierwszych zim. Należy unikać sadzenia parocji w cieniu, ponieważ wówczas będzie gorzej rosnąć, a jesienne przebarwienia liści będą znacznie słabsze.
Jakie jest zastosowanie parocji?
Posadzona w ogrodzie przydomowym lub parku parocja będzie ładnym uzupełnieniem każdego założenia w czasie wiosny i lata, a jesienią z pewnością stanie się największą atrakcją kompozycji, a być może nawet całego ogrodu. Bardzo dobrze wyróżnia się zarówno na tle zimozielonych drzew i krzewów, jak i wśród gubiących liście krzewów liściastych.
Czy warto sadzić parocję?
Parocję polecamy przede wszystkim jesieniofilom, wielbicielom ciepłych, ale jaskrawych jesiennych kolorów. Dzięki błyszczącym liściom parocja jest ozdobna przez cały sezon, ale w swojej jesiennej odsłonie nikogo nie pozostawi obojętnym na swoją urodę.
Ciekawostka:
Twarde drewno, którym charakteryzuje się parocja, było wykorzystywane do produkcji narzędzi, które zwykle wykonuje się z drewna. Dlatego też gatunek był nazywany “żelaznym drzewem”.
