Orzech mandżurski

Juglans mandshurica

Orzech mandżurski to drzewo występujące naturalnie we Wschodniej Azji. Dorasta tam do 25 metrów wysokości, w zależności od warunków siedliskowych tworzy jeden prosty pień lub wiele równorzędnych już od samej ziemi. Posiada duże, ozdobne liście, podobne bardzo do orzecha włoskiego, ale znacznie większe, mogące dochodzić do 90 cm długości! Są przez to o wiele większe od liści orzecha szarego, sadzonego często właśnie ze względu na duże i rzucające się w oczy liście. Drzewo jest wyjątkowo mrozoodporne, przeżywa bez uszczerbku ponad 40 stopniowe mrozy, dzięki czemu bywa stosowane jako podkładka do szczepienia orzecha włoskiego.

Posiada jadalne orzechy, w odróżnieniu jednak od powszechnie znanych u nas orzechów włoskich, ten ma bardzo twardą skorupę i mało miąższu. Świetnie nadaje się na drzewo ozdobne i w przeciwieństwie do innych gatunków orzecha nie wydziela takich ilości związków allelopatycznych, hamujących wzrost innych roślin. Dzięki temu może współgrać z innymi drzewami, a pod jego stopami mogą rosnąć liczne krzewy oraz byliny. W Polsce radzi sobie bardzo dobrze, nie przemarza i wykształca ładne, majestatyczne drzewa. W ogrodnictwie stosowany sporadycznie, ewentualnie w wieku XIX w dworskich parkach jako ciekawostka, później zapomniany. Zasługuje bez wątpienia na miejsce w większych ogrodach, świetnie nadaje się na rozłożysty i przyciągający wzrok soliter.