Modrzew europejski (Larix decidua)

Przepiękny, wyróżniający się kolor jesiennych przebarwień i bardzo ciekawy pokrój bezlistnego drzewa zimą to główne atuty modrzewia europejskiego. Korona tego gatunku ma stożkowy, regularny kształt, a miękkie, zebrane w puszyste kępki igły zachęcają do dotknięcia. 

Jest to rodzimy gatunek modrzewia, naturalnie występujący w Tatrach, Górach Świętokrzyskich, Beskidach i Pieninach. Atrakcyjne drzewo, długowieczne ( alpejskie osiągają nawet 700 lat). Ma luźny, stożkowy pokrój, kora różowawa, głęboko spękana. Pędy mają kolor słomiany, lekko przewisają. Igły jasnozielone o długości około 4 centymetrów, miękkie, żółto-pomarańczowe jesienią i opadające na zimę. Na długopędach igły wyrastają pojedynczo, natomiast na krótkopędach są gęsto skupione.  Osiąga w optymalnych warunkach glebowych i temperaturowych wysokość do 40 metrów. Jest on odporny na niskie temperatury. Bardzo lubi miejsca słoneczne, o średnio żyznej, wilgotnej glebie. 

Dobrze znosi formowanie, ładnie się zagęszcza. Doskonale nadaje się do formowania bonsai, świetnie wygląda jako samotnik.

Modrzew europejski często bywa mylony z modrzewiem japońskim. Można je rozróżnić po budowie szyszki: łuski szyszki modrzewia japońskiego wyginają się na zewnątrz w porównaniu do europejskiego, którego łuski pozostają proste.

Poza gatunkiem, który jest dużym drzewem i nadaje się przede wszystkim do parków i dużych ogrodów, w ofercie szkółki znajdują się liczne odmiany modrzewia europejskiego, wśród nich karłowe i miniaturowe odmiany o zwartym, kulistym lub nieregularnym pokroju, także szczepione na wyższym pniu, które przepięknie wyglądają w ogrodach skalnych i na rabatach.