Pozostałe lipy

Tutaj prezentujemy lipy mniej znanych gatunków, które rzadziej spotyka się w polskich ogrodach i parkach. Są to lipy obcego pochodzenia, które jednak z powodzeniem mogą być sadzone w naszym klimacie. Wiele z nich kwitnie w nietypowym dla naszych lip terminie, co pozwoli istotnie wydłużyć czas, w których do dyspozycji pszczół pozostaje pożytek lipowy.

Jak wyglądają lipy pozostałe?

Rodzaj lipa (Tilia), chociaż obejmuje ponad 30 gatunków, nie jest zbyt zróżnicowany. Prawie wszystkie lipy wyglądają bardzo podobnie: są dużymi lub bardzo dużymi drzewami o koronie stożkowej lub owalnej. Różnice między wyglądem liści także są niewielkie i polegają głównie na zróżnicowaniu wielkości blaszki liściowej i ewentualnej obecności włosków. Nieco inne liście ma np. lipa Henry’ego (Tilia henryana), o ząbkowanym brzegu blaszki, a każdy ząbek kończy się wyraźną szczecinką.

Jakie wymagania mają lipy pozostałe?

Wymagania poszczególnych gatunków zależą przede wszystkim od tego, w jakich warunkach dany gatunek rośnie naturalnie. Najczęściej lipy wymagają gleb średnio zwięzłych, piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych, ale nie przesychających zbyt głęboko. Poszczególne gatunki różnie znoszą warunki odbiegające od optymalnych. Mrozoodporność lip zależy przede wszystkim od tego, z jakiej strefy klimatycznej pochodzi dany gatunek. Wszystkie lipy najlepiej rosną w pełnym słońcu lub lekkim półcieniu, źle znoszą większe zacienienie.

Jakie jest zastosowanie lip pozostałych?

Mniej powszechne gatunki lip polecamy przede wszystkim kolekcjonerom i fascynatom, doceniającym różnorodność flory światowej. Różnorodne, kwitnące w różnych terminach lipy posadzone w sąsiedztwie pasieki to także znacznie dłuższy ogólny czas kwitnienia lip, pozwalajacy na uzyskanie większych ilości wartościowego i szczególnie cenionego miodu lipowego.