Laurowiśnia - Prunus laurocerasus

Laurowiśnia wschodnia to zimozielony krzew pochodzący z południowo-wschodniej Europy i zachodniego Kaukazu, należący do obszernego i zróżnicowanego rodzaju Prunus. Wyróżnia się silnie błyszczącymi, ciemnozielonymi liśćmi, które stanowią całoroczną ozdobę rośliny. Gatunek oraz liczne odmiany laurowiśni wschodniej są obecnie najpopularniejszą zimozieloną rośliną żywopłotową, spotykaną w większości krajów europejskich. W Polsce laurowiśnia wschodnia w ostrzejsze zimy może ucierpieć od mrozów, a zwłaszcza od wysuszających mroźnych wiatrów, ale następujące ocieplenie klimatu oraz umiejętna pielęgnacja sprawiają, że i w naszych ogrodach coraz częściej można spotkać gęste i zwarte, żywozielone przez cały rok żywopłoty z laurowiśni.  

Jak wygląda laurowiśnia

Laurowiśnia jest krzewem liściastym o wzniesionym pokroju, dorastającym do 3-5 m wysokości. Ma całoroczne, skórzaste, ciemnozielone, mocno błyszczące liście o owalnym lub wydłużonym kształcie i gładkim lub piłkowanym brzegu. 

Jak kwitnie i owocuje laurowiśnia

Kwiaty laurowiśni rozwijają się w maju. Są drobne, białe i zebrane w długie, groniaste kwiatostany, które początkowo są wzniesione, a następnie opadają pod swoim ciężarem. Krzew kwitnie bardzo obficie i na pewno w tym okresie jeszcze bardziej docenisz urodę laurowiśni. Kwiaty laurowiśni urzekną Cię nie tylko swoim wyglądem, ale także zapachem, ponieważ wydzielają bardzo przyjemny, uwodzący zapach.

Owocem laurowiśni jest czarny lub granatowoczarny pestkowiec, przypomniający kulistą śliwkę. Owoce laurowiśni są błyszczące i bardzo dekoracyjne, ale także trujące. Ze względu na klimat chłodniejszy niż w miejscu pochodzenia gatunku, w Polsce laurowiśnia praktycznie nie owocuje, chociaż może się zdarzyć, że w ciepłe lato spotkasz na niej dojrzałe, lśniące owoce.

Właściwości i zastosowanie laurowiśni

Laurowiśnia wschodnia najczęściej jest sadzona w formie żywopłotu. Jest ona krzewem zwartym i gęstym, a dzięki przycinaniu zagęszcza się jeszcze mocniej i tworzy jednolitą ścianę błyszczących liści. Żywopłot z laurowiśni nie tylko dobrze chroni przed wiatrem i kurzem z ulicy, ale także uchroni Cię przed ciekawskimi spojrzeniami sąsiadów i przechodniów. Pozwoli Ci utworzyć dyskretny i zaciszny zakątek.

Ale żywopłot to niejedyny sposób na wykorzystnie laurowiśni. Z powodzeniem możesz posadzić ją jako soliter albo wkomponować w rabatę, zwłaszcza obok krzewów kwitnących wczesną wiosną. Ciemnozielona barwa liści będzie niezwykłym tłem, podkreślającym urok wczesnowiosennych kwiatów. 

Najpopularniejsze odmiany laurowiśni

• Laurowiśnia ‘Novita’ - popularna odmiana żywopłotowa
• Laurowiśnia wschodnia ‘Rotundifolia’ wyróżnia się szerokimi liśćmi i wyjątkowo długimi kwiatostanami
• Laurowiśnia wschodnia ‘Greenpeace’ rośnie nieco wolniej, a przy tym lepiej znosi niskie temperatury

Wymagania laurowiśni

• Laurowiśnia wschodnia, podobnie jak inne rośliny liściaste zimozielone, nie jest w pełni przystosowane do polskich zim. W naszym klimacie zagrożeniem dla roślin zimozielonych są nie tylko niskie temperatury, ale także, a może nawet przede wszystkim, suche i mroźne wiatry. Zimowe wiatry, zwłaszcza wschodnie, niosą masy mroźnego powietrza o niskiej wilgotności, które wysuszają roślinne tkanki.
• Słoneczna pogoda, podczas której promienie słońca rozgrzewają liście, sprawia, że liście tracą więcej wody. Jeśli w tym czasie ziemia jest zamarznięta, roślina nie ma możliwości uzupełnić braków i dochodzi do zasychania liści. Dlatego posadź laurowiśnię w półcieniu albo okryj ją agrowłókniną lub tkaniną cieniującą, zwłaszcza w mroźnym i słonecznym okresie zimy. 
• Laurowiśnie są tolerancyjne w stosunku do podłoża, możesz je posadzić w glebie ogrodowej każdego rodzaju, pod warunkiem, że jest ona przepuszczalna i dość żyzna. Optymalne dla laurowiśni podłoże ma odczyn lekko kwaśny do zasadowego, wysoką zawartość próchnicy i nie przesycha zbyt szybko. 

Uprawa i pielęgnacja laurowiśnia

Ze względu na niskie wymagania siedliskowe laurowiśni i jej niepełną mrozoodporność, prace pielęgnacyjne przy laurowiśni skupiają się wokół jej odpowiedniego zimowania. 

• Dobre nawodnienie laurowiśni ułatwia jej przezimowanie, dlatego pamiętaj o jej regularnym podlewaniu jesienią, a także zimą w czasie odwilży.
• Ważne jest właściwe nawożenie. Nawozy azotowe stosuj nie później, niż w lipcu, aby nie pobudzać krzewu do nadmiernego wzrostu jesienią. Później możesz zastosować nawozy jesienne, bezazotowe, za to o podwyższonej dawce potasu. Potas poprawia mrozoodporność roślin.
• Jeśli Twoja laurowiśnia rośnie w pełnym słońcu, w słoneczne i mroźne dni warto, abyś ją okrył lub zacienił, np. agrowłókniną lub tkaniną cieniującą

Sadzenie laurowiśni

• Laurowiśnie kupowane w pojemnikach możesz sadzić od wczesnej wiosny do późnej jesieni, jeśli tylko ziemia nie jest zamarznięta.
• Rośliny sadzone późną wiosną i latem wymagają bardziej intensywnego podlewania latem, a krzewy posadzone jesienią staranniej zabezpiecz przed zimą.
• Unikaj nawożenia w trakcie sadzenia oraz w ciągu kilku tygodni po nasadzeniu, nie stosuj także nawozów bezpośrednio przed sadzeniem. Nawozy utrudniają pobieranie wody, a świeżo posadzona i przekorzeniająca się roślina powinna mieć do niej łatwy dostęp. 
• Jeśli sadzisz laurowiśnie w formie żywopłotu, właściwym rozstawem będzie 25-30 cm między roślinami. Możesz posadzić je znacznie rzadziej, nawet co 1-1,5 m, jeśli chcesz uzyskać raczej luźny szpaler niż zwarty żywopłot. Laurowiśnie posadzone w takiej odległości po pewnym czasie także utworzą zieloną ścianę, która jednak nie będzie w pełni jednolita. 

Cięcie laurowiśni

Laurowiśnie dobrze znoszą cięcie, dzięki temu są doskonałym wyborem na żywopłot. Można ją ciąć kilkukrotnie w ciągu roku, najlepiej między kwietniem a lipcem. Nie przycinaj jej zimą, a także w czasie letnich upałów. 

• Jeśli zależy Ci na intensywnym kwitnieniu, nie przycinaj laurowiśni wczesną wiosną, ale dopiero pod koniec maja, po przekwitnieniu
• Cięcie laurowiśni nożycami do żywopłotu powoduje uszkadzanie liści, które następnie zasychają i brzydko wyglądają. Aby do tego nie dopuścić, użyj sekatora.

Choroby i szkodniki laurowiśni

Laurowiśnia nie jest zbyt często atakowana przez patogeny, a do najczęstszych problemów należą:

• Zasychanie liści spowodowane suszą fizjologiczną i zbyt niskimi temperaturami - choroba fizjologiczna, której możesz zapobiegać przez odpowiednią pielęgnację, nawożenie i zabezpieczenie roślin przed zimą. Jeśli już doszło do uszkodzeń, przytnij rośliny poniżej uszkodzeń, a one powinny się zregenerować i wypuścić młode pędy i liście. 
• Dziurkowatość liści drzew pestkowych - objawia się pojawianiem się na liściach plam, które z czasem się wykruszają, powodując powstawanie dziur. Jest to choroba grzybowa, można jej zapobiegać poprzez stosowanie odpowiednich fungicydów.
  Pamiętaj, że choroby częściej mocniej atakują rośliny słabsze, sprzyja im także wysoka wilgotność powietrza. 
• Mączniak prawdziwy - choroba grzybowa objawiająca się białym, mączystym nalotem na górnej stronie blaszki liściowej. Do jej zwalczania należy użyć odpowiednich pestycydów. 
• Wystrój wężowiaczek - szkodnik, owad, powodujący minowanie liści (wyjadanie miąższu pomiędzy dolną a górną tkanką) kolistymi korytarzami. Tkanka pomiędzy minami zasycha i wypada, powodując dziury na liściach. Zwykle nie powoduje dużych szkód, ale może oszpecić roślinę. Można go zwalczać insektycydami o działaniu układowym lub wgłębnym.  

Czym wyróżniają się nasze sadzonki?

Laurowiśnie pochodzące z naszej szkółki są w doskonałej kondycji i gwarantują łatwe przyjęcie się. To doskonały wybór, gdy chcesz posadzić żywopłot z laurowiśni, posadzić ją w grupie lub pojedynczo. Jeśli masz w sobie duszę artysty, z laurowiśni pochodzących ze Szkółki Konieczko możesz także stworzyć niepowtarzalną, zieloną przez cały rok roślinną rzeźbę.