Kłokoczka - Staphylea

Niezwykła i rzadka roślina o wyjątkowo atrakcyjnych kwiatach i interesujących owocach, która od wieków jest uważana za magiczną. W dawnej Polsce, ale nie tylko, krzewy kłokoczki i wykonywane z jej drewna przedmioty chroniły przed czarami i przynosiły szczęście. Kuliste owoce były od wieków stosowane do wytwarzania koralików różańca.

Jak wygląda kłokoczka?

Kłokoczka jest krzewem dorastającym do kilku metrów wysokości, o wzniesionym pokroju. Liście kłokoczki są złożone nieparzyście. Bardzo atrakcyjne są kwiaty kłokoczki, mające postać białych dzwoneczków, zebranych po kilka w zwisającym kwiatostanie. Interesująco wyglądają także owoce kłokoczki, które przypominają rozdęte torebki o cienkiej, pergaminowej skórce. Wewnątrz torebek znajdują się twarde, błyszczące, czarne lub żółte nasiona.

Jakie są wymagania kłokoczki?

Kłokoczka należy do roślin o stosunkowo dużych wymaganiach siedliskowych. Wymaga gleb żyznych i zasobnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym, bogatych w wapń. Nie toleruje podłoża podmokłego ani stojącej wody, ale także źle znosi suszę; najlepsza dla kłokoczki jest gleba stale wilgotna i rzadko przesychająca, ale nie mokra. Naturalnie kłokoczka rośnie w lasach liściastych i zaroślach, w ogrodzie też najlepiej czuje się na stanowisku półcienistym. Rosnąca naturalnie w Polsce kłokoczka południowa dobrze znosi polskie zimy, pozostałe gatunki warto zabezpieczać przed zimą, przynajmniej za młodu.

Jakie jest zastosowanie kłokoczki?

Obecnie kłokoczka jest uprawiana przede wszystkim jako roślina ozdobna, chociaż nie brak osób, które cenią także jej magiczną funkcję. Z całą pewnością jest rośliną niezwykłą, która może przyozdobić niejeden ogród. Nadaje się szczególnie do nasadzeń w ogrodach leśnych oraz w parkach, np. nad ciekami wodnymi.