Jarząb dalekowschodni (japoński )

Sorbus commixta

Jeden z najefektowniej przebarwiających się gatunków, a do tego przebarwia się stosunkowo wcześnie. Ognistoczerwone i purpurowe jesienne barwy liści wzmocnione są przez jasnoczerwone owoce i barwne czerwono-brązowe pędy. Roślina ta występuje w Japonii, na dalekim wschodzie Rosji oraz w Korei Południowej, gdzie rośnie w luźnych, prześwietlonych lasach, na polanach leśnych i zrębach, ale również na stromych stokach. Drzewo jedno lub wielopniowe wykształca zwartą, początkowo szerokokolumnową koronę o wyraźnie wzniesionych i wyprostowanych gałęziach, w starszym wieku korona staje się bardziej owalna, po 10 latach osiąga około 3, 5 m wysokości i 1, 5 m średnicy, a ostatecznie dorasta do około 8 m wysokości i około 6 m średnicy. Korowina pnia szara, lub szaro-brązowa, matowa, gładka. Liście w trakcie rozwoju wiosennego zaróżowione lub miedziane, później ciemnozielone, błyszczące, a pod spodem niebieskawe, długości do 25 cm, złożone z 5-7 par listków bocznych i szczytowego, listki są bardzo charakterystyczne, wyjątkowo wąskie i długie, lancetowate, długości do 7 cm (a u form północnych nawet do 9 cm) i szerokości 1-2, 5 cm. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty białe, szerokości około 0, 8 cm, zebrane w dość duże płaskie kwiatostany, średnicy do 15 cm. Owoce pomarańczowo-czerwone lub jasnoczerwone, średnicy około 0, 8 cm.

Uprawa i zastosowanie:

Preferuje stanowiska słoneczne, ale toleruje także półcieniste. Niewymagająca w stosunku do gleby, byleby była przepuszczalna i nie nadmiernie sucha. Gatunek stosunkowo odporny na choroby i szkodniki w porównaniu do innych jarzębin. Czasem może być potrzebne przycięcie młodych drzewek, aby uzyskać drzewkowatą jednopniową formę. Ulistnienie tego gatunku jest bardzo dekoracyjne przez całą wegetację, wygląda ono bardzo egzotycznie, ale roślina robi naprawdę oszałamiające wrażenie jesienią, gdy przebarwia się na intensywne kolory. Na nasze mrozy wystarczająco odporna.