Głóg Phippsa

Crataegus phippsii (O'Kennon)

Ten wysoki krzew lub niewielkie drzewo może dorastać do około 5 – 7 metrów wysokości, wykształcając wyraźny główny pień, z licznymi rozgałęzieniami już od samej ziemi. Wszystkie młode pędy jednoroczne mają barwę ciemnopurpurową, starsze pokrywają się korą w kolorze szarawym. Ciemnozielone liście tego głogu są lekko skórzaste, połyskliwe z wierzchniej strony, o długości dochodzącej do 8 cm. Zdarzają się listki wykazujące nieznaczne klapowanie, wtedy wyróżnić można trzy główne klapy, ale najczęściej klapowania brak. Wiosną na tle ciemnej zieleni liści wspaniale widać liczne kwiaty, zebrane w niewielkie kwiatostany. Ich miejsce w lecie oraz jesieni zajmą średniej wielkości, czerwone owoce, które należą do głównych ozdób tego głogu. Najciekawszą cechą jednak tej rośliny jest jesienne przebarwienie liści – ulistnienie jednocześnie przybiera różne odcienie koloru czerwonego, purpurowego, żółtawego oraz pomarańczowego, często różnice w wybarwieniu dotyczą poszczególnych sektorów jednego liścia!

Drzewo na jesieni wygląda więc bardzo malowniczo, ale aby uzyskać taki efekt należy pamiętać o słonecznym stanowisku dla drzewka – znacznie wpływa to na dobre wybarwienie, a przy okazji zwiększy się również ilość owoców. Głóg ten pod względem uprawy nie należy do roślin wymagających – średniej jakości gleba, nie przesychająca na długie okresy wystarczy do dobrego wzrostu. Zaletą gatunku jest również charakterystyczna dla głogów duża odporność na zanieczyszczenia powietrza oraz zapylenie, przez co może być on sadzony na obszarach miejskich a także bezpośrednio w zieleni miejskiej. Młode sadzonki radzimy okrywać, ale wynika to raczej z przezorności niż z faktycznych danych na temat mrozoodporności – głóg ten wytrzymuje bez problemu mrozy typowe dla naszego klimatu.