Głóg Lavallego 'Carrierei'

Crataegus x lavallei 'Carrierei'

Głóg ten jest mieszańcem głogu meksykańskiego (C. mexicana) z głogiem gruszkowym (C. calpodendron). Dorasta do 7 m wysokości, pokrój korony jest szeroki, rozłożysty. Liście są wąskie, odwrotnie jajowate lub podłużnie eliptyczne, często pozostają na drzewie do początku zimy. Drzewo pozbawione cierni lub posiadające tylko nieliczne ciernie długości do 5 cm. Liście są duże, skórzaste, na górnej stronie ciemnozielone, połyskujące, na dolnej omszone, zwykle bez klap, jedynie czasem nieznacznie klapowane na wierzchołku, osiągają do 10 cm długości, jesienią przebarwiają się na brązowo lub czerwono. Kwiaty białe z różowymi pylnikami, dość duże, średnicy do 2 cm, zebrane w kwiatostany. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Cechą odróżniającą odmianę 'Carrierei' są różowe pylniki, podczas, gdy u C. x lavallei są one żółte. Owoce są duże, eliptyczne, długości do 2 cm, jasnoczerwone i brązowo kropkowane, dojrzewają powoli i późno oraz długo utrzymują się one na gałęziach, owocuje obficie. Mieszaniec ten został znaleziony około 1870 roku w Arboretum de Segrez we Francji, którego założycielem był Pierre Lavallée i dla upamiętnienia nazwano jego nazwiskiem.

Uprawa i zastosowanie:

Niewymagający w stosunku do gleby, ale preferuje gleby wapienne. Najlepszy wzrost wykazuje na stanowisku nasłonecznionym, ale znosi także niewielkie ocienienie i suszę. Gatunek ten nie jest w pełni odporny na mróz, ale mimo to nie wymarza u nas całkowicie i wyrasta w stare drzewa. W jesieni liście przebarwiają się atrakcyjnie na purpurowo-brązowy kolor. Przepiękny gatunek, wytwarza jedne z największych i najbardziej dekoracyjnych (najciemniejszych i najbardziej błyszczących) liści wśród głogów, co w połączeniu z białymi kwiatami daje niesamowity efekt. Ładnie prezentuje się sadzony pojedynczo na trawnikach, także w parkach, na obrzeżach zadrzewień. Nadaje się również do dużych ogrodów, gdzie może stanowić dzięki niewielkiej koronie i dekoracyjnemu ulistnieniu z daleka widoczną atrakcyjną dominantę w otwartym terenie. Należy raczej unikać sadzenia przy budynkach, ze względu na niezbyt przyjemny zapach kwiatów. W rejonach o łagodnych zimach może być także sadzony w szpalerach.