Głóg (Crataegus songarica)

Crataegus songarica

Pod względem budowy krzewu głóg ten niewiele różni się od naszych rodzimych gatunków – rośnie zarówno w postaci gęstego krzewu, o wielu równorzędnych pniach, ale czasami wykształca także jeden pień, na którym wsparta jest niewielka, owalna korona. Maksymalnie dorasta do 4 – 5 metrów wysokości i 2 – 3 metrów średnicy korony. Jego naturalny zasięg obejmuje centralne części Azji, gdzie występuje na wysokościach 80-2700 m n. p. m. Młode gałązki tego gatunku, koloru purpurowo-brązowego zmieniają z wiekiem kolor na szarawy, pokryte są cierniami. Ciekawe są owoce tego głogu – po dojrzeniu przybierają prawie czarną barwę, przez co drzewo wygląda egzotycznie, a zarazem bardzo interesująco. Głóg ten jak większość przedstawicieli tego rodzaju posiada niewygórowane wymagania siedliskowe, rośnie przyzwoicie nawet na słabych glebach piaszczystych, które nie zatrzymują wody.

W ogrodzie z pewnością głównym celem będzie uzyskanie dużej ilości owoców, pokrywających pędy tej rośliny – konieczne w takim wypadku jest stanowisko słoneczne, w półcieniu głogi bardzo słabo owocują. Świetnie nadaje się ten gatunek do ogrodów naturalistycznych, gdzie współtworzyć może szpalery, żywopłoty lub duże klomby. Można przy użyciu tego krzewu tworzyć również żywe płoty, odgradzające skutecznie teren posesji, broniąc go dodatkowo swoimi kolcami. Sprawdzi się w zestawieniach ze świdośliwką, głogami o czerwonych owocach (np. głogiem pensylwańskim lub szkarłatnym) oraz ciekawymi odmianami jarzębin, których owoce mogą być fioletowe, pomarańczowe, białe, różowawe oraz żółte. W uprawie gatunek ten nie jest wymagający, ale w pierwszych sezonach do uzyskania lepszego efektu warto krzew nawozić.