Cis pospolity (Taxus baccata)

Jest to jeden z najbardziej długowiecznych gatunków roślin na świecie. Może żyć nawet 2-3 tysiące lat. Najstarszy cis, którego wiek szacuje się na ok. 3 tysiące lat, rośnie w północnej Walii. Jego obwód wynosi blisko 4 m. Najstarszy polski cis ma ok. 700 lat i rośnie we wsi Harbutowice. 

Cis pospolity występuje naturalnie w Europie, Azji i północnej Afryce. W naszych warunkach ma stożkowy pokrój i dorasta nawet do20 metrów wysokości. Ma ciemnozielone, miękkie, niekłujące igły, pozostające na drzewie przez 6-8 lat. Jego atutem są czerwone, bardzo atrakcyjne owoce, które są pokarmem dla wielu ptaków. 

Lasy Państwowe przystąpiły do projektu reintrodukcji cisa pospolitego w Polskich lasach. Już król Władysław Jagiełło w 1423 roku podpisał ustawę mającą na celu ochronę cisa. Był on kiedyś gatunkiem drzewa stosowanym do wyrobu łuków ze względu na dużą wytrzymałość drewna. Był stosowany także w medycynie ludowej.

Niegdyś kojarzono cisy z drzewami śmierci i mroku. Pisano w legendach, że gałęzie drzewa spijają i chłoną truciznę znajdującą się w powietrzu. Sadzono je po zachodniej stronie kościołów, zresztą przy wiekowych kościołach dotąd można je znaleźć. Bardziej prawdopodobne jest jednak, że kościoły o grubych murach były schronieniem podczas napadów na wioskę, a gałęzie cisów służyły za materiał do produkcji łuków. Inni wierzyli, że cis posadzony w ogrodzie sprzyja długowieczności jego właściciela.