Perowskia - Perovskia

Perowskia jest także znana pod nazwą “rosyjska szałwia”, ponieważ jej piękny aromat przypomina zapach szałwi i lawendy. Ten długo kwitnący, pachnący krzew pochodzi z Azji i jest jeszcze mało znany w Polsce. Ze względu na łatwość uprawy i liczne zalety można jednak spodziewać się, że w krótkim czasie opanuje nasze ogrody.

Jak wygląda perowskia?

Perowskia jest krzewem, a dokładniej - półkrzewem, o drewniejących jedynie najniższych częściach pędów i pędach zielnych w wyższej części. Dorasta najczęściej do 100-150 cm i tworzy mocno rozgałęziony, ale przy tym dość luźny krzew. Łodygi i liście mają kolor szarozielony, liście są głęboko powcinane - to typowe zabezpieczenia rośliny przed suszą i palącym słońcem. 

Jak kwitnie perowskia?

Perowskia kwitnie latem, od czerwca do września, a nawet dłużej. Kwiatostany w formie rozgałęzionych, okazałych ale ażurowych, długich nawet na 30-50 cm wiech, wyrastają na końcach pędów. Na kwiatostanach znajdują się drobne, fioletowoniebieskie, wargowe kwiaty. Cała roślina, a zwłaszcza kwiaty, pięknie pachnie. Kwiaty perowskii są miododajne i licznie oblatywane przez pszczoły.

Jakie wymagania ma perowskia?

Perowskia jest przystosowana do słonecznych stanowisk i w takich warunkach rośnie najlepiej i ma najlepszy wygląd. Na glebach żyznych i zasobnych w azot może rosnąć zbyt intensywnie i szybko, tracąc swój charakterystyczny pokrój, a wiotkie pędy mogą się pokładać. Dobrze reaguje natomiast na nawożenie wapniem, ponieważ lubi gleby wapienne. Nie toleruje cienia, znosi jedynie jasny półcień, a preferuje pełne słońce. 

Mrozoodporność perowskii powinna być wystarczająca dla klimatu Polski, ale młodsze rośliny warto zabezpieczać przed mrozem, zwłaszcza w najchłodniejszych rejonach kraju. Zabezpieczać należy przede wszystkim przyziemną część pędów i korzenie, np. obsypując krzew kopczykiem ziemi lub trocin. Przemarznięcie niezdrewniałych pędów nie jest dla perowskii szkodliwe, ponieważ wiosną i tak się je odcina. 

Jak przycinać perowskię?

Cięcie perowskii należy przeprowadzać wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji, skracając wszystkie pędy do wysokości 15-20 cm. Pędy uszkodzone lub bardzo słabe wycinamy przy samej ziemi.

Taki sposób cięcia sprzyja utrzymaniu ładnego, regularnego pokroju i intensywnemu kwitnieniu. 

Zastosowanie perowskii

Perowskia sprawdza się zwłaszcza na terenach suchych i słonecznych: w ogrodach skalnych, na miejskich skwerach i rabatach, przy ścianach budynków, na wzniesieniach. Pięknie komponuje się z trawami, dobrze wygląda także samotnie oraz z formie żywopłotu. Jest źródłem pszczelego pożytku. Zasuszone, pachnące kwiatostany nadają się do suchych bukietów i kompozycji, do aromatyzowania pomieszczeń i do amatorskiego wyrobu świec i mydeł, a także jako składnik potpourri. 

Gatunki i odmiany perowskii:

Perowskia łobodolistna (Perovskia atriplicifolia) ‘Blue Spire’ dorasta do 1,2, nagrodzona AGM

Perowskia łobodolistna ‘Lacey Blue’ - odmiana karłowa, dorasta do 70 cm. Kwiaty lawendowoniebieskie

Perowskia bylicowata (P. abrotanoides) - gatunek podobny do najpopularniejszej perowskii łobodolistnej. Dorasta do 1-1,2 m wysokości